Więzień miłości odcinek 138 streszczenie - co się wydarzy w tureckim serialu? Premierowy epizod zostanie wyemitowany w środę, 11 września w TVP 2 o godzinie 17:10.
238 i 239: „Życie moje, poczekaj, mogę wszystko wyjaśnić” – Kerem wybiega za Arzu. Ta obraca się nagle i po raz kolejny jej torebka ląduje na głowie niewiernego partnera. Dziewczyna wychodzi za bramę. Mężczyzna zaś dostrzega wyglądającą zza winkla Sabah. Podchodzi do niej. „Ty to wszystko przygotowałaś, mam rację?” – pyta. „Zrobiłam to z myślą o tobie. Nie mogłam pozwolić ci tracić czasu z tyloma dziewczynami” – odpowiada Sabah. „Przekroczyłaś wszelkie granice!”. „Popatrz, twoje życie stało się barwne dzięki mnie”. „Wiem dobrze, dlaczego to zrobiłaś”. „Dlaczego?”. „Dlatego, że zdajesz sobie sprawę, jak sama wyglądasz!”. „Znów jedno i to samo” – stwierdza dziewczyna. – „Zmień płytę, wymyśl coś innego!”. „Wyglądasz na tyle źle, że gdy na ciebie patrzę, nic innego nie przychodzi mi do głowy” – oznajmia Kerem. – „Ale dobrze, powiem ci coś jeszcze. W twoich oczach widoczna jest zazdrość. Zazdrość!”. „O co twoim zdaniem miałabym być zazdrosna? Jesteś głupi!”. „Jesteś zazdrosna o inne dziewczyny. W przeciwieństwie do ciebie są czyste, zadbane i piękne. Ty zaś jesteś niechlujna!”. „Jedynym moim celem było danie ci nauczki. Dziewczyny zrozumiały, co z ciebie za człowiek”. „To już koniec. Nie chcę cię więcej widzieć w swoim pobliżu, rozumiesz? Nie chcę!”. „Jeśli ktoś wyjdzie z tego domu, to będziesz ty!” – oświadcza Sabah. „Ty masz jakieś problemy z myśleniem?” – pyta mężczyzna. – „To mój dom! Mój!”. „Jestem agentem nieruchomości i mam prawo sprzedać ten dom. I zrobię to tak szybko, jak to tylko możliwe!”. „Dosyć! Nie doprowadzaj mnie więcej do szału, ty brzydoto!”. „Spójrz na siebie!”. Oburzony mężczyzna udaje się do środka domu. Akcja przeskakuje do następnego dnia. Kerem ponownie zaczyna sms-ować z Arzu i kochankami. Nagle w jego domu rozlega się dzwonek do drzwi. Po drugiej stronie stoi Sabah i jakiś mężczyzna. To potencjalny kupiec domu. Omer i Zehra spotykają się na wybrzeżu. „Nocowałeś w biurze?” – pyta córka Salima. „Skąd wiesz?” – pyta mężczyzna. „Nie przebrałeś się. Zazwyczaj nie nosisz dwa dni pod rząd tego samego garnituru”. „Tak jakoś wyszło. Powiedziałem rodzinie, że kilka dni spędzimy sami. Ale nie zaprzątaj tym sobie głowy. Jak sytuacja z tatą?”. „Wydaje się, że mi wybaczy. Zaczyna ze mną trochę rozmawiać. Wczoraj nawet zjedliśmy razem kolację. Wcześniej nie patrzył mi w twarz”. „Zobaczysz, wszystko się z czasem ułoży. Po prostu potrzebuje trochę czasu. Jeśli chcesz, mogę raz jeszcze z nim porozmawiać…”. „Nie, nie ma takiej potrzeby” – oświadcza momentalnie Zehra. – „Sam powiedziałeś, że potrzebuje czasu. I jeszcze jedno… Będzie lepiej, jeśli na razie nie będzie widywał nas razem”. Tymczasem Sabah pokazuje zainteresowanemu mężczyźnie dom. Keremowi wyraźnie się to nie podoba. Wyrywa z rąk Sabah umowę z upoważnieniem sprzedaży domu i rozrywa ją na kawałki! „Dom nie jest na sprzedaż! Proszę stąd wyjść!” – Kerem wskazuje na drzwi. Potencjalny kupiec opuszcza dom. „I wyszedł!” – krzyczy Sabah. – „Teraz jesteś zadowolony?!”. „I to bardzo. Teraz ty wyjdź! W tej chwili!”. „Nigdzie nie idę!”. „Posłuchaj, jak tylko cię widzę, włosy stają mi dęba! Nie przychodź tu więcej! Nie pozwolę ci sprzedać mojego domu!”. Kerem chwyta dziewczynę za ramię i siłą wyrzuca ją za drzwi. „Zobaczysz! Tak jak ty mnie teraz wyrzuciłeś, tak i ja tobie na złość sprzedam ten dom!” – odgraża się Sabah. – „Sprzedaż tego domu będzie moim głównym celem w życiu!”. Kerem w tym czasie wybiera numer do prawej ręki swojego ojca. „Panie Ayhanie, może pan wycofać ogłoszenie o sprzedaży domu?” – prosi chłopak. – „Mój ojciec zrzucił wszystko na pana, a pan przekazał sprawę jakiejś agencji”. „Jest jakiś problem?” – pyta mężczyzna po drugiej stronie. „Mówię to, żeby właśnie nie było problemu. Dom nie może zostać sprzedany. Spotka się pan z moim ojcem i wyjaśni co trzeba”. „Działam z polecenia pańskiego ojca. To on chciał sprzedać dom. To jego decyzja”. „Proszę zrobić to, co powiedziałem” – oznajmia Kerem. – „Ten dom nie może zostać sprzedany”. Tymczasem Zehra oddzwania do Omera. „Byłam razem z tatą, nie mogłam odebrać” – tłumaczy dziewczyna. – „Zadzwoniłam, jak tylko przyszłam do domu”. „Byliście razem? Jedliście obiad?”. „Na początku chciałam tylko zanieść jedzenie do warsztatu i wrócić, ale tata powiedział, żebym została. A ty co robisz? Jesteś na mieście?”. „Jadę się przebrać i zaraz wracam do biura”. Nagle do uszu Omera dochodzi niepokojący dźwięk. To Zehra spadła z krzesła, chcąc wyciągnąć garnki z górnej szafki. Salim przychodzi do agencji nieruchomości. Na podwórku mija się z innym mężczyzną. „Kto to był, córko?” – ojciec Zehry zwraca się do Sabah. „Chciał kupić twój warsztat, ale go odprawiłam” – oznajmia dziewczyna. – „Oferował tylko połowę ceny, którą ustaliliśmy. Poczekajmy jeszcze kilka dni, a sprzedamy warsztat za godziwą kwotę”. „Nie mam dużo czasu, córko. Spieszy mi się”. „Masz jakieś problemy? Powiedz, a razem coś wymyślimy”. „Rób, co mówię, córko. Sprzedaj warsztat w krótkim czasie”. „Dobrze, jak sobie życzysz”. Salim odchodzi. Po chwili pod biuro nieruchomości zajeżdża auto Kerema. „Zaczekaj tu. Załatwię sprawę i zaraz wrócę” – mężczyzna zwraca się do siedzącej na miejscu pasażera Arzu. Następnie wysiada i wchodzi do biura. „Dzień dobry. W czym mogę panu pomóc?” – pyta Sabah. „Co to ma znaczyć?” – pyta zdziwiony Kerem. „To formalna rozmowa. Ty nigdy nie pracowałeś i dlatego nie rozumiesz. Jestem bardzo ciekawa, jak udało ci się ją zbałamucić?”. „Nikogo nie zbałamuciłem. Zawsze mówię prawdę”. „To znaczy, że ci uwierzyła?”. „Jak widzisz. Mniejsza o to, przyjechałem odebrać klucze od domu”. „Z jakiej przyczyny?”. „Z takiej, że rezygnujemy ze sprzedaży domu. Oddaj klucze”. „Nic podobnego. Rozmawiałam wczoraj z panem Ayhanem” – oświadcza Sabah. „Pan Ayhan jest pracownikiem mojego ojca” – odpowiada Kerem. – „Pośrednio także moim. Oddaj klucze!”. „Posłuchaj, wiem, że nasze spotkanie nie należało do najprzyjemniejszych, ale możemy o wszystkim zapomnieć. Nie musisz zmieniać biura nieruchomości. Przyprowadzę kupca, kiedy ciebie nie będzie w domu. Nie będę cię niepokoić, obiecuję”. „Nie sprzedajemy domu. Klucze” – mężczyzna wyciąga rękę. Sabah sięga do szuflady, gdzie trzyma klucze. Już ma je położyć na dłoni swojego rozmówcy, gdy nagle rozlega się dzwonek telefonu. Dziewczyna podnosi słuchawkę. „Tu Ayhan” – mówi mężczyzna po drugiej stronie. – „Dzwonię z powodu domu pana Kerema. Muszę powiadomić, że w naszej umowie zaszły pewne zmiany. Mój mocodawca chciałby sprzedać dom jak najszybciej. W związku z tym postanowiliśmy zwiększyć prowizję dla prowadzonego przez panią biura. Dodajemy ekstra pięć procent do wcześniej umówionej stawki. Wszelkie pozostałe ustalenia pozostają bez zmian”. Sabah rozłącza się i rzuca Keremowi zwycięskie spojrzenie. W domu Salima rozlega się dzwonek do drzwi. Zehra idzie otworzyć i widzi po drugiej stronie swojego męża. „No wreszcie” – mówi Omer. – „Gdybyś jeszcze przez jakiś czas nie otwierała…”. „Chciałam wyciągnąć garnek z górnej szafki, ale nagle on i ja spadliśmy…” – tłumaczy dziewczyna. „Nic ci się nie stało?”. „Wszystko w porządku, nie martw się. Nie zrozum mnie źle, ale tata może wrócić w każdej chwili”. Tymczasem Salim jest właśnie przed domem! Już ma otwierać drzwi, gdy nagle jego komórka zaczyna dzwonić. To Koray. „Mistrzu, gdzie jesteś?” – pyta chłopak. „Właśnie miałem wejść do domu. Coś się stało?”. „Ktoś przyszedł do warsztatu i mówi, że jest zainteresowany jego nabyciem” – oznajmia Koray. – „Nic z tego nie rozumiem”. „Czy on teraz tam jest?” – pyta Salim. „Tak, jest tutaj. Tłumaczę mu, że to jakaś pomyłka, ale on twierdzi, że wcale nie. Co mam mu powiedzieć?”. „Powiedz, żeby poczekał. Będę za pięć minut”. Akcja wraca do biura nieruchomości. „Myślę, że po moim wyrazie twarzy zrozumiałeś, o co chodzi” – mówi zadowolona Sabah. „Kłamiesz!” – grzmi Kerem. „Jeśli nie wierzysz, zadzwoń do swojego ojca”. „Ta sprawa tak się nie skoczy, ty niechlujna dziewucho!”. „Ja uważam odwrotnie, fałszywy bogaczu. Nie wiem, czym tak rozdrażniłeś swojego ojca, ale podniósł mi prowizję i kazał jak najszybciej sprzedać dom. Radzę ci zacząć szukać sobie nowego dachu nad głową”. „Odpowiesz za wszystkie swoje kłamstwa!” – oświadcza Kerem i opuszcza biuro. Tymczasem Salim przychodzi do warsztatu. „Gdzie ten człowiek, synu?” – pyta ojciec Zehry. „Mistrzu, on coś źle usłyszał. Przecież warsztat nie jest na sprzedaż” – mówi Koray. – „Nalegał bardzo na rozmowę z tobą, ale zadzwoniła jego żona i wyszedł w pośpiechu. Powiedział, że wróci później”. „Nie zostawił numeru telefonu?”. „Nie, mistrzu. Ale skąd wzięła się ta sprawa ze sprzedażą? Naprawdę chcesz pozbyć się warsztatu?”. „Rozmyślam o tym… Ale nie martw się, nie zostaniesz bez pracy”. „Nie to miałem na myśli. Mistrzu, czy u ciebie jest jakiś problem ze zdrowiem? Coś, o czym nie wiemy?”. „Ależ skąd, wszystko jest dobrze”. Sabah wzywa do domu Kerema ślusarza i każe zmienić mu zamki w drzwiach. „Siostro, czyj to dom?” – pyta fachowiec. – „Nie mogę tak po prostu zmienić zamków”. „Posłuchaj, jestem agentem nieruchomości, a nie złodziejem” – tłumaczy dziewczyna. „Wybacz, ale w dzisiejszych czasach nie można nikomu wierzyć na słowo”. „Przysięgam, że ciebie nie zamorduję, ale ten zamek musi być natychmiast wymieniony, bracie. No już, zaczynaj”. Mężczyzna przystępuje do pracy. Czy Sabah uda się sprzedać dom Kerema? Dlaczego Salimowi tak bardzo zależy na sprzedaży warsztatu? Na jaki cel potrzebuje pieniędzy? Obowiązuje całkowity zakaz kopiowania streszczeń na inne strony! Za łamanie praw autorskich grozi odpowiedzialność karna. Więzień miłości to turecki serial, który gości na antenie Telewizji Polskiej od 2019 roku. Więzień miłości - odcinek 502. Azize pojawiła się w Więźniu miłości na początku300 i 301: Zehra siedzi na łóżku i bardzo płacze. „I co mam teraz zrobić?” – zachodzi w głowę. – „Jeśli wezmę te pieniądze, to będzie równoznaczne ze stratą Omera. Jeśli zaś tego nie zrobię, oni mogą skrzywdzić Canan. Może zadzwonię do Sabah? Ale co ona może zrobić? Co jest w jej siłach? W tej sprawię jestem sama. Sama muszę wszystko rozwiązać”. Akcja przenosi się do agencji Kerema. Sabah nic nie usłyszała z rozmowy Kerema i Sukran. Teraz wszyscy kończą pić herbatę. „Ja już pójdę” – oznajmia kobieta. – „W domu czeka na mnie praca. Uważajcie na siebie, dobrze?”. Sukran opuszcza agencję. Akcja przenosi się do kina. „Jesteś uparty jak osioł” – mówi Muge do Nihata. – „Poza tym, co się stanie? Ty i tak już tu przyszedłeś. Pójdźmy więc razem na seans, co w tym takiego? Zgódź się, choćby przez wzgląd na dawne czasy”. „Nie dociera do ciebie, co mówię?!” – pyta wzburzony Nihat. – „Powiedziałem, że nie!”. „Mój drogi, proszę cię…”. „Wystarczy, przestań już! Ja z tobą nigdzie nie pójdę!”. „Doprawdy?” – Muge wyciąga komórkę i pokazuje mężczyźnie ich wspólne zdjęcie z kawiarni. – „Przypatrz się dobrze tej fotografii i odpowiedz raz jeszcze”. „Ty jesteś nienormalna! I to jeszcze jak nienormalna!”. „Radzę ci ostrożnie dobierać słowa” – ostrzega kobieta. – „Jeszcze przez przypadek mogłabym wysłać to zdjęcie twojej żonie…”. „Rób sobie co chcesz, mnie to kompletnie nie interesuje” – oświadcza Nihat, starając się zachować spokój. – „Grubo się mylisz, jeśli uważasz, że ulegnę twojemu obrzydliwemu szantażowi”. Mąż Ayse podnosi swoją kurtkę i chce odejść. Muge chwyta go za rękę i mówi: „Proszę, błagam, nie odchodź. Przecież wiesz, jak bardzo cię kocham. Nie odwracaj się ode mnie”. „Nigdy więcej nie pojawiaj się przede mną!” – mężczyzna wyrywa swoją rękę. Następuje zbliżenie na jego nadgarstek. Zostają na nim czerwone ślady po paznokciach nauczycielki Asyi. „Utrudniasz mi sprawy, ale ja się nigdy nie poddam” – mówi do siebie Muge, gdy jej ukochany odchodzi. Tymczasem porywacze przywożą Cetina przed bramę rezydencji, gdzie ten spotyka się z Zehrą. „Co się z tobą stało?” – pyta żona Omera, widząc pokiereszowaną twarz mężczyzny. – „Gdzie Canan?”. „Jeśli nie przyniesiesz pieniędzy, oni ją zabiją” – oznajmia Cetin. „Ty… Co ty znowu wymyśliłeś?”. „To nie ja. Czy nie widzisz, w jakim jestem stanie? Tylko ty możesz uwolnić Canan, inaczej ją zabiją! Zabiją ją, mówię! To przekazali dla ciebie” – mężczyzna podaje swojej rozmówczyni różowa torbę. – „Jeśli nie przyniesiesz pieniędzy, to będzie jedyne, co pozostanie ci po Canan…”. W tym momencie obok Cetina i Zehry zatrzymuje się samochód porywaczy. Ze środka dochodzi krzyk Canan: „Zehra, pomóż mi!”. Z pojazdu wysiada jeden z drabów. „Pójdę na policję!” – oświadcza córka Salima. – „Powiem o wszystkim Omerowi! Powiem, co zrobiliście z Canan!”. „Straciłaś rozum? Nie waż się tego robić!” – zabrania przerażony Cetin. – „Oni wtedy zabiliby i mnie, i Canan! Potem zabiją ciebie, twojego męża, nas wszystkich! Ty nie znasz tych ludzi, Zehra!”. Drab chwyta Cetina za ramię i wciąga go do środka pojazdu. Po chwili samochód gangsterów odjeżdża. Akcja przeskakuje do wieczora. Kerem intensywnie rozważa, czy powinien powiedzieć Sabah prawdę o jej rodzicach. „Gdyby udało mi się znaleźć jej biologicznych rodziców, wtedy mógłbym powiedzieć prawdę” – uważa. Akcja przenosi się do rezydencji. Zehra przynosi do gabinetu męża kolację. „Na co czekasz?” – pyta Omer, wskazując na neseser. – „Dlaczego nie zabrałaś jeszcze pieniędzy? Wiem doskonale, jak dużo dla ciebie znaczą”. „Dlaczego to dla ciebie takie istotne?” – pyta Zehra. – „Co się stanie, jeśli się nie dowiesz? I tak jesteś pewien, że wezmę te pieniądze. Powiedz o tym, co naprawdę cię złości. O tym, co sugerujesz od kilku tygodni, a o czym nie mówisz. Niech i ja się tego dowiem”. „Oczywiście, ty potrafisz tylko oskarżać i obwiniać” – kontynuuje Zehra, gdy jej mąż milczy. – „Uparcie nie zdradzasz swoich myśli. Po prostu milczysz. Może nie możesz nic powiedzieć, a ja na próżno cię męczę”. Dziewczyna opuszcza gabinet. W następnej scenie jest w sypialni. Z szuflady wyciąga arkusz papieru i pisze na nim: „Omer, kocham cię. I to bardzo. Wiem, że teraz mi nie wierzysz, co mnie boli. Dobrze, że nasze drogi się zeszły. Dobrze, że pojawiłeś się w moim życiu. Jesteś częścią mojej duszy. Jesteś moją drugą połówką. Bez ciebie jestem jak bezbronna dziewczynka. Samotna i zrozpaczona. Proszę, nie puszczaj mojej ręki”. Akcja przeskakuje do następnego dnia. Piton stoi obok związanej Canan i mówi: „Czas dany Zehrze Kervancioglu dobiega końca. Pani Canan, twoje spotkanie ze śmiercią jest coraz bliższe. Od twojej szanownej kuzynki nie ma żadnych wiadomości. Okazuje się, że wcale cię nie kocha. W sumie to wcale jej się nie dziwię, ciebie naprawdę nie można znieść”. „Zehra mnie nie zostawi. Ona przyjdzie, jestem pewna” – gwarantuje córka Hamiyet. Akcja przenosi się do rezydencji. Zehra wchodzi do gabinetu męża, którego tam obecnie nie ma. Kładzie na biurku napisany przez siebie list i zabiera walizkę z pieniędzmi. Następnie wychodzi. Tymczasem Ayse zauważa na ręce męża ślad po zadrapaniu. „Nihat? Co ci się stało?” – pyta wyraźnie zaintrygowana. W kolejnej scenie widzimy Omera, wchodzącego do gabinetu. „Wcale mnie nie zaskoczyła” – mówi mężczyzna, zauważając brak walizki. Następnie bierze do ręki list, czyta go pobieżnie i zgniata w niewielkich rozmiarów kulkę. Po chwili jednak z powrotem go rozkłada, bierze zapalniczkę i podpala. Porywacze przewożą Zehrę do magazynu. „Przyniosłaś pieniądze?” – pyta Piton. „Przyniosłam” – odpowiada żona Omera, ściskając rączkę walizki. – „Najpierw wypuśćcie Canan”. „Słyszeliście panią Zehrę, rozwiążcie dziewczynę” – poleca herszt, a jego podwładni usuwają sznury, którymi córka Hamiyet była przywiązana do krzesła. Następnie wyprowadzają ją na zewnątrz. „Biżuteria i moja obrączka. Chcę je odzyskać” – oświadcza Zehra. „Oczywiście. Przynieś” – Piton skina na podwładnego, a następnie patrzy na walizkę. – „Jest tu cała suma, na którą się umawialiśmy?”. „Tyle, ile chcieliście. Możesz przeliczyć, jeśli nie wierzysz”. Zehra nakłada na palec obrączkę i chce odejść. Drab staje jej jednak na drodze. „Nie przypominam sobie, żebym powiedział, że możesz odejść” – oznajmia Piton. „Przyniosłam pieniądze. Czego jeszcze chcecie ode mnie?” – pyta Zehra. „To fajnie, że przyniosłaś, ale mamy dla ciebie jeszcze jedną małą prośbę. Nasze główne zadanie wiąże się z Omerem Kervancioglu”. „Co? Czego wy chcecie od Omera?”. „Pan Omer od dawna współpracuje z pewnymi ludźmi. Chcemy, by zakończył tę współpracę. I właśnie ty tym się zajmiesz”. „Nie mogę tego zrobić. To, o co prosicie, jest niemożliwe do wykonania. Nie mam takich możliwości”. Piton wyciąga broń i pociąga za spust! Kula przelatuje tuż obok głowy Zehry i trafia jednego z podwładnych gangstera w pierś! „To jest zwiastun tego, co ja zrobię z tobą” – oświadcza bandzior. – „Co jest? Dlaczego tak zamilkłaś? Powiedziałabyś chociaż, że ci się spodobało. A teraz posłuchaj mnie uważnie, bo mówię po raz ostatni. Omer Kervancioglu zerwie tę umowę. Jeśli tego nie zrobi, to jego koniec będzie taki, jak przed chwilą widziałaś”. „Ta umowa jest bardzo ważna dla Omera” – mówi zdruzgotana Zehra. Z jej oczu płyną łzy. – „On za nic z jej nie zrezygnuje”. „Popatrz tylko, jaki zbieg okoliczności. Dla nas ta umowa także jest bardzo ważna. I co teraz? W tym samym momencie, kiedy twój mężulek podpisze umowę, od razu dostanie kulkę w głowę. Zrozumiałaś?”. „Dobrze, ale… Co ja mogę zrobić?” – pyta przerażona Zehra. „Jesteś jego żoną, na pewno sobie poradzisz” – przekonuje Piton. – „W żadnym razie nie waż się iść na policję. Jeśli zrobisz wszystko tak jak mówię, nie zostaniesz wdową. Dalej będziesz wieść przepiękne życie ze swoim mężem. W innym przypadku z rodziny Kervancioglu nie zostanie nic. Możemy nawet odwiedzić maleńka Asyę w szkole… Jej mama codziennie odprowadza córeczkę do szkoły. Punktualnie o godzinie ósmej. W piątki jednak odprowadza ją ojciec, bo Ayse ma zaplanowane wtedy spotkania w fundacji”. „Co się zaś tyczy Omera Kervancioglu” – kontynuuje Piton. – „Przez trzy dni w tygodniu pracuje w domu. Kiedy zamierza pojechać do firmy, wstaje o wpół do szóstej. Godzinę później siedzi już za swoim biurkiem w firmie. I jak? Dobrze się przygotowałem do lekcji?”. „Co z was za ludzie?!” – pyta córka Salima. „Jesteśmy ludźmi, którzy poważnie podchodzą do swoich obowiązków. Jak widzisz, znamy wszystkie szczegóły, dlatego nie waż się mieszać w to policji”. „Błagam was, nie krzywdźcie nikogo. Zrobię wszystko, co w mojej mocy, by Omer zrezygnował z tej umowy”. „To nie wystarczy. Zrobisz więcej i zakończysz tę sprawę. Wyprowadźcie ją!”. Draby wyprowadzają Zehrę z magazynu. Z ziemi podnosi się bandzior, do którego strzelił Piton. Wcale nie umarł. Okazuje się, że cała sytuacja była wcześniej zaplanowana. W następnej scenie widzimy, jak Zehra i Canan wysiadają z samochodu gangsterów gdzieś na peryferiach miasta. „Jesteśmy już wolne?” – pyta córka Hamiyet. „Wydaje się, że tak” – potwierdza żona Omera. „Przez cały czas myślałam, że nas zabiją. A jeśli przyjdą i znów nas zabiorą? Zehra, chodźmy do domu, proszę”. „Canan, posłuchaj, muszę teraz do kogoś pójść. Zamówię taksówkę i pojedziesz do domu. Ja niedługo też przyjadę, dobrze?”. „Nie, to niemożliwe. Pojedźmy razem, proszę”. „Proszę, nie utrudniaj. Ja naprawdę muszę się udać w jedno miejsce” – powtarza Zehra. – „Obiecaj mi tylko, że nikomu nie powiesz”. „Dobrze, obiecuję” – potwierdza Canan. W następnej scenie jej kuzynka jest w rezydencji. Wchodzi do gabinetu męża, staje przed nim i mówi: „Posłuchaj, musimy porozmawiać”. „Czy my mamy jeszcze o czym rozmawiać?” – pyta Omer i od razu chce odejść. „Proszę cię, wysłuchaj mnie. To naprawdę bardzo ważne”. „Co takiego ważnego możesz mieć mi do powiedzenia? Oprócz pieniędzy i kłamstw nic nie przychodzi mi do głowy. Czy jeden milion ci nie wystarczył?”. Mężczyzna opuszcza gabinet. Zehra kieruje wzrok na blaszaną misę i widzi w niej popiół po spalonym liście. Czy uda jej się przekonać męża do niepodpisania kontraktu? Obowiązuje całkowity zakaz kopiowania streszczeń na inne strony! Za łamanie praw autorskich grozi odpowiedzialność karna.
Więzień miłości ONLINE. Turecka produkcja "Więzień miłości" na ekranach telewizorów w Polsce zadebiutowała we wtorek, 19 lutego 2019. "Więzień miłości" to wieloodcinkowy serial, składający się z 399 odcinków. Nie wiadomo jeszcze, ile odcinków tureckiego serialu zostanie wyemitowanych przez TVP.
Więzień miłości Sezon 1 Odcinek 53 Więzień miłości (2016-2018) Sezon 1, Odcinek 53 Lista odcinków Poprzedni Następny Odcinek Więzień miłości (2016-2018)Odcinek 53 30 listopada 2016 8,0 1 ocena {"link":"/serial/Wi%C4%99zie%C5%84+mi%C5%82o%C5%9Bci-2016-800158/episode/1/53"}Obsada i twórcyJeszcze nikt nie przypisał obsady i twórców do tego odcinka. Informacje o odcinku Więzień miłości s01e53premieragatunkiMelodramat Informacje oInformacje o serialu Więzień miłościstudioBirsel Filmtytuł Sen Koyinne tytułyPrisoner of Love Miedzynarodowe Więcej... forum Więzień miłościNa razie nikt nie dodał wątku na forum tego swoich sił i podziel się być pierwszy! Dodaj wątek na forum
sKVZFq. więzień miłości odcinek 53
